Απρόσμενη Αλλαγή

&

Επιτυχία.

Σε κάποια φάση της ζωής μας πιστεύω πως έχει συμβεί σε όλους μας!  Αλλιώς τα περιμέναμε και αλλιώς ήρθαν κάποια πράγματα.  Άλλα υπολογίζαμε και άλλα ήρθαν τελικά!  Και ποιος δεν έχει πει αυτές τις ατάκες!

Ίσως ο τερματισμός σε μια δουλειά, φιλία, σχέσης.  Αυτό που λέμε είναι πως κάθε απώλεια είναι σαν ένα μικρό πένθος. Εδώ υπάρχει ένα μεγάλο «πρέπει». Πρέπει και επιβάλλεται να πενθήσουμε για κάθε απώλεια, μικρή ή μεγάλη για όσο χρόνο εμείς πιστεύουμε πως είναι καλό για’ μας.

Αφού περάσουμε μια περίοδο πένθους, μετά χρειάζεται να υπάρχει η αποδοχή.  Να αποδεχτούμε δηλαδή αυτή την αλλαγή στην ζωή μας και να έρθουμε αντιμέτωποι με «την ψυχρή αλήθεια».  Πως ναι, τα πράγματα δεν πήγαν έτσι όπως τα υπολογίζαμε και όπως τα είχαμε προγραμματίσει.  Η αποδοχή είναι σαν ένα μικρό Φώς μέσα στο σκοτάδι που εκείνη την στιγμή ζούμε.  Εκείνο το Φώς που χρειαζόμαστε να δούμε και έχουμε τόσο πού ανάγκη.

Τότε σιγά σιγά αρχίζει να ξετυλίγεται το κουβάρι και αρχίζουμε να βλέπουμε επιλογές.  Τι επιλογές έχουμε βάση της νέας μας κατάστασης;  Το Φώς τότε γίνεται πιο έντονο, πιο λαμπερό και το κουβάρι ξετυλίγεται ακόμη πιο πολύ.

Μετά έρχεται το πιο σημαντικό.  Η Πίστη.  Η βαθιά ακλόνητη Πίστη πως όλα δουλεύουν για το ανώτερο καλό μας.  Η Πίστη πως μέσα από αυτή την αλλαγή, υπήρχε προστασία.  Το Φως γίνεται ακόμη πιο έντονο.  Η Πίστη πως μέσα από αυτή την αναπάντεχη αλλαγή βγαίνεις τελικά νικητής.  Η Πίστη πως μέσα από αυτή την αλλαγή υπάρχει μια τεράστια επιτυχία που σου αξίζει.  Εκεί το Φως είναι τόσο λαμπερό και φωτεινό.  Εκεί ακριβώς λάμπεις και εσύ!

Σου αξίζουν τα καλύτερα!